آسمان هشتم

یا امام رئوف...

نکشد منت خورشید فلک را هرگز

هر که در پرتو مهر تو اقامت دارد

آمدم در بزنم

در نزنم میمیرم

توی بهشت تلفن میزارن

از بهشت به تهران 20 تومان

از بهشت به اصفهان 30 تومان

از بهشت به مشهد 5 تومان

میگن چرا اینقدر ( مشهد ) قیمتش کمه ما اعتراض داریم

مسئول بهشت میگه حرف نباشه ...     از بهشت به بهشت

داخلی حساب میشه

به آرامش توی حرم

عادت کرده ام ...

زمین قانون عجیبی دارد...

این همه جا و مکان داره...

ولی فقط دلم به یه جا میره ...

تو هنوز زیباترین فکر منی ...

بیهوده نیست عاشق گنبد طلا شدم

مشهد اگر نبود که جایی نداشتم...

از میان تمام سالنامه های قمری و میلادی

تقویم دل من در این سرزمین

تا ابد شمسی ست

وقتی که خورشید همنام کوچک توست

آهن از فیض شما گوش شنواست

شاهدم پنجره فولاد است

چقدر ریسه به صحن و حرمت می آید

جنت اینگار که مستاجر صحنت شده است

میلاد عشقم مبارکه

نور زمین از طلای گنبد طلاته

جنس بهشت از صفای صحن با صفاته

به جز سلام به تُـو ، آن هم اکثراً از دور

چه کرده ام در این عمر که دلخوش باشم ؟

ما را که تو منظوری

خاطر نرود جایی ...

نشسته ام به موازات کوچه رو به حرم

که درد و دل کنم و آبروی خود بخرم

چند روزیست دلم میل زیارت دارد

نکند باز فراخوان گنهکاران است؟

همه دکترها جوابش کرده بودند

فقط یه دکتر می گفت :

دارویی برات مینویسم

حتما جواب میده ...

تو خودت این قلم پای مرا قطع بکن

دیدی ام گر پی لطف و کرم دیگری ام

پیش تو محتاج ها در حال رفت و آمدند

تا که آهو می رود پشتش کبوتر می رسد

امن تر از حرمت نیست همان بهتر که

کودک گمشده در صحن تو پیدا نشود ...

شمس تبریزی اگر در دل مولانا بود

در دل ما به جز از « شمس خراسانی (ع) » نیست

گاهی دلم یه جای دنج میخواد

یه جای دنجی که

من باشم و امام رضا ...

چه تقدیری از این بهتر ...

من از عشق تو میمیرم ...

کوری آمد وسط صحن تو، بینا برگشت

یک زن ویلچری، روی دوتا پا برگشت

تا که فواره زند حوضچه های حرمت

کار و باره جهان جمله به هم می ریزد ...

ای طبیب همه...

انگار دلت با ما نیست؟؟

با ما چه کرده است وجودت که سالها

تهران به مشهد است بلیط قطارمان

ابر و باد و مه و خورشید و

من و چرخ و فلک...

آه آقا...

نفس چند نفر دست شماست؟

فقط بی هوا بودن دلیل خفه شدن نیست

گاهی...

هوایی شدن هم آدم را

آرام آرام

 خاموش می کند

شاد می رود و

غمگین بر میگردد

اتوبوس پیر تهران به مشهد...

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من

دل من داند و من دانم وداند دل من